تلاشي براي شناسايي منشأ ناهنجاري‌هاي مغناطيسي در ماه
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۶۰۸۴۳
خبرگزاری آریا-دانشمندان پس از بررسی نمونه خاک ماه، ذرات مگنتیت را در آن یافتند که می تواند منشأ برخی ناهنجاری‌های مغناطیسی ماه را آشکار کند.
به گزارش خبرگزاری آریا، از وبگاه سایِنس اَلِرت، اثرانگشت‌های مغناطیسی به صورت شگفت‌انگیزی در سطح غبارآلود ماه توزیع شده‌اند و توضیح درباره منشأ آن آسان نیست.
تیم پژوهشی، خاک ماه را که در دسامبر (آذر، دی) 2020 توسط کاوشگر چانگ‌ای 5 به زمین آورده شده بود بررسی کرد و ذرات مگنتیت (نوعی ماده معدنی) را که به‌ندرت در نمونه‌های خاک ماه دیده می‌شود، کشف کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گو و همکارانش در مقاله‌ای که حاوی حاصل پژوهششان بود، نوشتند: ناهنجاری‌های مغناطیسی ماه از زمان برنامه فضایی آپولو به صورت یک راز بوده است؛ بنابراین، درک عمیق سازوکار (مکانیسم) تشکیل و ویژگی‌های توزیع مگنتیت در ماه احتمالاً به توضیح پیدایش ناهنجاری‌های مغناطیسی در پوسته ماه کمک می‌کند.
مگنتیت، یک سنگ‌آهن به‌شدت مغناطیسی است که در دانه‌های سولفید آهن کروی بسیار ریز یافت شد که شبیه قطرات مذاب هستند. مدل‌سازی ترمودینامیکی بیشتر نشان می‌دهد که مگنتیت در این دانه‌ها نتیجه ضربه‌های شدید به سطح ماه است. وجود مگنتیت برای دانشمندان اهمیت زیادی دارد؛ زیرا می‌توان از آن برای ردیابی میدان‌های مغناطیسی و همچنین شناسایی شاخص‌های بالقوه حیات، یعنی دو موضوع تحقیق بسیار مهم درباره سیاره‌ها یا قمرها، استفاده کرد.
محققان بر اساس یافته‌هایشان فکر می‌کنند که مگنتیت ممکن است به طور گسترده در خاک ماه توزیع شده باشد. آنها می‌گویند: اگر مدل‌سازی ما مطابق با نتایج پژوهش جدید تنظیم شود، ممکن است فهم ناهنجاری‌های مغناطیسی در ماه آسان‌تر شود.
پژوهش قبلی نشان داده بود که شهاب‌سنگ‌ها می‌توانند در هنگام برخورد با ماه مواد فرومغناطیسی را به سطح آن تزریق کنند. پژوهش جدید گام را فراتر می‌نهد و می‌گوید که تأثیر این ضربه‌ها ممکن است مواد را به مگنتیت بسیار ریز تبدیل کرده باشد و آنها را به منبع مهم مواد فرومغناطیسی در سطح ماه تبدیل کند؛ به عبارت دیگر، براساس یافته‌های دانشمندان، این ماده معدنی به‌طور گسترده‌تری در سطح ماه وجود دارد.
محققان این تیم پژوهشی معتقدند، مغناطیسی‌شدن سطح ماه در کنار وجود این مواد معدنی، توضیح می‌دهد که برخورد اجسام بزرگ چگونه میدان مغناطیسی ماه را ایجاد کرده است.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: أ ناهنجاری ناهنجاری های مغناطیسی سطح ماه خاک ماه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۶۰۸۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشفی تازه: زهره کربن و اکسیژن نشت می‌کند
داده‌های Flyby منتشر شده توسط کاوشگر فضایی BepiColombo اروپایی نشان داد که گاز‌های فراوانی، از جمله کربن و اکسیژن، از جو زهره در حال حذف شدن هستند. این اطلاعات هنگام پرواز این کاوشگر به سمت عطارد و در نزدیکی سیاره زهره بدست آمده و جو نشت دهنده این سیاره تمرکز داشته است.
برخلاف زمین که سیاره‌ای با میدان مغناطیسی ذاتی است که از جو خود در برابر فرار به اعماق فضا محافظت می‌کند، زهره از خود میدان مغناطیسی پایداری ندارد، زیرا فضای داخلی بسیار سرد آن نمی‌تواند به گرد مواد مذاب بچرخد، بنابراین آن یک گرداب برای ایجاد و حفظ یک میدان مغناطیسی ضروری است.
درعوض، نور خورشید که به جرم آسمانی و کهربایی رنگ برخورد می‌کند، اتم‌های جوی آن را شارژ می‌کند، که سپس جریان‌های الکتریکی ایجاد می‌کند که یک مگنتوسفر ناپایدار تولید می‌کند که وابسته به نور خورشید است.
دومینیک دیلکچرت، دانشمندانی که داده‌های بازدید از فضاپیما را تجزیه و تحلیل کردند، به نظر می‌رسد که ذرات باردار یا یون‌های زهره در حال فرار از سیاره هستند، زیرا نور خورشید مولکول‌های موجود در اتمسفر را به سرعتی بالا بود که یون‌ها از گرانش سیاره فرار کرده و به فضا سرازیر شدند.
دومنییک دیلکورت یکی از نویسندگان این مطالعه و همچنین محقق آزمایشگاه فیزیک پلاسما گفت که بررسی از دست دادن این ذرات و مکانیسم‌های فرار آنها برای درک چگونگی تکامل جو سیاره و چگونگی از دست دادن تمام آب آن بسیار مهم است.
کاوشگر فضایی مذکور به پایان سفر هفت ساله خود نزدیک می‌شود و انتظار می‌رود در اواخر سال ۲۰۲۵ به عطارد برسد.
در همین حال، ناوگانی از بازدیدکنندگان رباتیک قرار است در دهه آینده از زهره بازدید کنند، با فضاپیمای اروپایی انویژن که قصد دارد در سال ۲۰۳۱ پرتاب شود، در حالی که پرتاب DAVINCI ناسا که قرار بود در سال ۲۰۲۹ پرتاب شود، به سال ۲۰۳۱ موکول شده است.
ماموریت احیا شده Veritas نیز قرار است حداکثر تا سال ۲۰۳۱ پرتاب شود، اگرچه اعضای تیم همچنان خواستار پرتاب زودهنگام در نوامبر ۲۰۲۹ هستند. این تحقیق در مقاله منتشر شده در مجله Nature Astronomy توضیح داده شده است.
منبع: الیوم‌السابع
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
همسر ستاره لژیونر تیم ملی دهها میلیارد ثروتش را بالا کشید!